Extrusieschroeven zijn over het algemeen verdeeld in verschillende secties. Wat is de functie van elke sectie? Welk soort schroef moet worden gekozen voor het extrusiegieten van kristallijne kunststoffen?

Een extrusieschroef, ook wel schroefcilinder genoemd, is een cruciaal onderdeel in het extrusieproces. Het transporteert plastic grondstoffen van de trechter naar de mal en smelt, weekt, homogeniseert en comprimeert ze tegelijkertijd voor de uiteindelijke vormgeving door de mal.

De extrusieschroef kan in drie secties worden verdeeld op basis van de veranderende eigenschappen van het materiaal erin, zoals temperatuur, druk en viscositeit:

Toevoersectie: Deze sectie bevindt zich aan de voorkant van de schroef en heeft als voornaamste functie het transporteren van plastic uit de trechter naar het schroefkanaal. De groefdiepte van het invoergedeelte is doorgaans dieper om een ​​groter volume plastic te kunnen verwerken, en het plastic blijft tijdens deze fase stevig.

Compressiesectie: Ook wel de faseoverdrachtssectie genoemd, deze sectie werkt door het materiaal dat uit de toevoersectie wordt afgegeven samen te drukken en af ​​te schuiven. Hier wordt het materiaal nog steeds verwarmd, waardoor de transformatie van een vaste naar een gesmolten toestand wordt vergemakkelijkt. Bovendien verdrijft dit gedeelte lucht en andere vluchtige componenten uit het plastic, wat resulteert in een verhoogde dichtheid. Idealiter zou het plastic uit het compressiegedeelte moeten komen in een volledig geplastificeerde, stroperige stromingstoestand.

Meetsectie: Ook wel de homogenisatiesectie genoemd. De rol van deze sectie is het verder verfijnen van de uniformiteit van het geplastificeerde materiaal. Het ontwerp van het schroefkanaal en de tegendruk van de machinekop werken samen om het materiaal verder te mengen en te plastificeren. Tenslotte wordt het grondig gehomogeniseerde materiaal onder constante druk door de matrijs van de machinekop geëxtrudeerd.

Overwegingen voor kristallijne kunststoffen

Als het gaat om het extruderen van kristallijne thermoplasten zijn specifieke aanpassingen nodig:

Lengte invoersectie: Voor kristallijne thermoplasten is een langere invoersectie nodig. Door dit verlengde gedeelte heeft het plastic meer tijd om geleidelijk zachter te worden, wat doorgaans 60% tot 65% van de totale schroeflengte in beslag neemt.

Lengte compressiesectie: Kristallijne kunststoffen hebben een smaller smelttemperatuurbereik, dus de compressiesectie kan korter zijn, ongeveer 35% van de schroefdiameter (Ds).

Lengte meetsectie: Om een ​​stabiele materiaalstroom te garanderen, moet de doseersectie voor kristallijne kunststoffen voldoende lengte hebben, doorgaans tussen 20% en 25% van de totale schroeflengte.

Het ontwerp en het type extrusieschroef hebben een aanzienlijke invloed op de kwaliteit en efficiëntie van het geëxtrudeerde product. Bij het selecteren van een extrusieschroef moet zorgvuldig rekening worden gehouden met het type kunststof, de prestatie-eisen en de specifieke gebruikte verwerkingstechnologie.